Unitra-Fan

[malipczuk]

Stereofoniczny wzmacniacz produkowany na przełomie lat 90'tych przez zakłady radiowe Fonica. Konstrukcja wykorzystywała płytę główną wzmacniacza PW9013, która zawierała stopnie końcowe mocy, zasilacz oraz układ zabezpieczeń oparty o przekaźnik RM2. Zasilacz w modelu 9014 rozbudowano stosując układ składający się z 3 tranzystorów który zasilał przedwzmacniacz, do jego realizacji wykorzystano osobne odczepy transformatora. Regulacja barwy posiadała 5 punktową korekcję częstotliwości którą wykonano na potencjometrach suwakowych w postaci prostego korektora dźwięku. Panel przedni w stosunku do 9013 został wzbogacony o 16 ledowy wskaźnik poziomu sygnału wyjściowego, jednak nie wyskalowano go w żadnej konkretnej wartości, stanowi on jedynie atut wizualny i pozwala ewentualnie na dokładną regulację balansu w roli punktu odniesienia. Panel tylni wzbogacono o gniazda cinch dla odtwarzacza CD, zrezygnowano natomiast z podwójnych gniazd wyjściowych, zestaw głośnikowy jest odłączany samoczynnie w momencie podłączenia słuchawek. Wzmacniacz wyposażony jest w niemal wszystkie zabezpieczenia, układ opóźnionego załączania głośników, detekcje napięcia stałego na wyjściu, oraz zabezpieczenia chroniące stopień końcowy przed zwarciem wyjścia i przesterowaniem.

W modelu 9014 stosowano w stopniu końcowym bardzo niezawodne tranzystory typy BD911/912.

Parametry:

Moc wyjściowa (sinusoidalna) przy Robc=2x8 Ω: 2x35 W

Czułość wzmacniacza:
• wejście dla wkładki magnetycznej 3,7±0,4 mV
• wejścia liniowe 300±30 mV

Napięcie wyjściowe dla magnetofonu /zapis/: 1,5±0,5 mV/kΩ
Pasmo przenoszenia: 30÷30 000 Hz
Współczynnik zawartości harmonicznych: ≤0,15%
Współczynnik zniekształceń intermodulacyjnych: ≤0,25%
Tłumienie przesłuchu między kanałami: ≥50 dB
Stosunek sygnał/zakłócenia: ≥70 dB

Zasilanie: sieć 220 V - 50 Hz
Pobór mocy z sieci: ≈190 VA
Masa: ≈6,5 kg

[Escort]

Troszkę ciemne tamto zdjęcie, dlatego dodam jaśniejsze ;-)